Cyrk Maximus
Zniszczony w czasie pożaru za Nerona, znowu był odnowiony, a Konstan syn Konstantego W. postawił w nim na Spinie drugi obelisk, ten sam który się dziś znajduje przed kościołem św. Jana na Lateranie. Wedle Pliniusza, Cyrk mógł pomieścić 260,000 widzów, wedle Aure liusza Victora, 380,000 a wedle Notitia Imperii 485,000. Obecnie z tego Cyrku nie wiele pozostało, cmentarz żydowski i fabryka gazu zebrały wiele materiały z niego. Carceres ciągnęły się ku kościołowi S. Maria in Cosmedin. W nim popisywali się w wyścigach i Cesarze jak np. Nero. Nieraz występowały w cyrku liczne szeregi gladiatorów i obficie zlewały arenę krwią zabitych i poranionych, a ciała ich wywlekano furtką do tego urządzoną zwaną porta libitinensis. Patrycjusze i szlachta bogata organizowali nieraz stowarzyszenia wyścigowe mające swoich dyrektorów i biura, i biorących różne nazwy jak np. stowarzyszenia zielone, niebieskie lub inne stosownie do barwy szat jakimi odznaczali się ich woźnice. Nieraz takie stowarzyszenia miały znaczenie polityczne lub religijne, a wtedy szalenie się nienawidziły. W roku 491 po narodzeniu Jezusa Chrystusa za cesarza Anastazjusza niebiescy i zieloni napadłszy na siebie trzy tysiące trupów zostawili na placu.
Warto zapoznać się także z: