Łaźnie Dioklecjana
Kościół ten nosi nazwę S. Maria degli Angeli. Rumowisko tak dalece obsypało łaźnie Dioklecjana, iż jakkolwiek posadzkę kościelną podniesiono na dwa metry, mimo to do kościoła schodzi się na dół aż po dziesięciu stopniach. Wzdłuż ścian poprzecznej nawy stoi osiem kolumn z różowego wschodniego granitu, a podnóża i ich głowice wykonane z białego marmuru. Wysokość tych kolumn dochodzi 13 metrów, od ziemi zaś aż do sufitu wysokość dochodzi 28 metrów. Za Benedykta XIV, budowniczy Vanvitelli z wielkiej nawy, długiej na 100 metrów, zrobił poprzeczną i tu gdzie były drzwi wielkie, umieścił ołtarz Bł. Albergati’ego, zaś z bocznych drzwi już wówczas istniejących zrobił wchód główny i dodał osiem innych kolumn wymurowanych z cegły pokrytych gipsem i pomalowanych w guście granitu. Wchodząc teraźniejszymi wielkimi drzwiami zaraz w przedsionku mamy po prawej stronie: pomnik etanol a Maratta, własnego rysunku a popiersie wyrzeźbione przez jego brata, dalej św. Hieronim i P. Jezus Ukrzyżowany, jeszcze dalej pomnik Aleiatiego.
Warto zapoznać się także z: