Zakłady naukowe cz. 2

W roku 1849 na podstawie nowego zarysu organizacyjnego dla gimnazjów dodano do istniejących sześciu klas jeszcze siódmą a potem i ósmą a nareszcie w r. 1873 zarządzono połączenie gimnazjum – katolickiego z ewangelickim w świeżo urządzonych nowych ubikacjach tego ostatniego. Z profesorów tego zakładu na wyszczególnienie zasługują Leopold Szersznik, założyciel muzeum swej nazwy i Albin Heinrich (f 1864), odkrywca cieszynitu i pikrytu, autor pierwszej próby historii księstwa cieszyńskiego.

Początek gimnazjum ewangelickiego w Cieszynie sięga początków reformacji na Śląsku. Dokumentami bowiem jest stwierdzone, że szkoła ewangelicka istniała niż przed r. 1565. Ze była to szkoła łacińska, wnosić można stąd, że sławny Jerzy Trzanowski, 1591 w Cieszynie urodzony, tamże swe odbywał studia. Zresztą ple wiadomo nic o jej urządzeniu. Razem z reformacją przechodziła różne koleje, była zapewne szkołą prywatną a w czasach rekatolizacji Śląska nawet tajną, co stąd wynika, że po altransztackiej konwencji w r. 1709 zakładają ewangelicy w Cieszynie razem z kościołem także i łacińską szkołę prywatną. Ta szkoła w następnych czasach służyła nie tylko współwyznawcom ze Śląska, lecz także z sąsiednich krajów, jak Węgry, Morawa, Czechy i Polska.