Cykl wpisów o Izraelu część 5
W modlitwach utrwalił się język, wspólne tradycje no i wspólna wiara. W tygodniu paschalnym potomkowie z stróżów świątyni spotykają się by uczcić wyzwolenie Żydów z niewoli egipskiej. Modlą się słowami z księgi liczb. Pod murem przez cały dzień gromadzą się ludzie by wyżalić się bogu i prosić go o wstawiennictwo. Niektórzy wkładają w szczeliny muru karteczki z modlitwami i prośbami. Od ponad trzydziestu lat święty plac przed ścianą płaczu podzielony jest na dwie części, mniejsza jest przeznaczona dla kobiet. Do świętego muru nie wypada odwracać się plecami, dlatego niektórzy odchodzą stąd tyłem.
Dzielnica żydowska oszałamia blaskiem. Zabytkowe zabudowania zostały pieczołowicie odnowione. Jest czysto i spokojnie. Jedynym niebezpieczeństwem jakie może czyhać na turystę jest to, ze zabłądzi w labiryncie wąskich zaułków. Wejście do jednej z czterech sefardyjskich synagog – cudem uniknęła ona zniszczenia podczas starć z jordańską armią.
Warto zapoznać się także z: